فضای شهر مجازی عادلانهتراز فضای شهرواقعی است

عضو هیات علمی دانشکده‌علوم اجتماعی دانشگاه تهران گفت: نکته‌عدالت خواهانه‌ای در نظام کامپیوتر وجود دارد که بر اساس شایستگی‌های قانونی یک فرد،پاسخگوی خواسته‌های اوست، همچنین فضای مجازی عدالت را به صورت بهینه‌تری برقرار می‌کند.
به گزارش ایسنا «دکتر سعیدرضاعاملی»علت اصلی در ظهور شهر مجازی را دو جریان موازی دانست و اظهار داشت: ظهور صنعت همزمان ارتباطات و نظام فراگیر کامپیوتری در کنار شکل‌گیری و جهت‌گیری به سمت نظام خود راهبر کامپیوتری عوامل ظهور شهر مجازی است .
وی در ادامه گفت: مشکل تردد در کلان‌شهرها با وجود جمعیت‌های بزرگ نیاز به ایجاد فرا شهرها یا شهر مجازی را ضروری می‌کند؛چرا که اگر شهروندان همه‌خواسته‌ها‌ی خود را با رفت وآمد انجام دهند ترافیک سنگینی در شهر ایجاد می‌شود که هم باعث تخریب محیط زیست می‌شود و هم بهداشت سلامت و روان شهروند را به مخاطره می‌اندازد .
عاملی در تعریف شهر مجازی اظهار داشت: شهر مجازی، شهری است که تمام ظرفیت‌های آن امکان تبدیل به فرآیند اطلاعاتی را دارا باشد و بتواند به فضای مجازی منتقل کند. خط‌مشی‌های شهر مجازی به موضوع تردد‌های بین شهری به این صورت نگاه می‌کند که آیا امکان انتقال به فضای مجازی رادارد وآیا این فرآیندها با کلیک موس امکان پذیراست؟
وی در ادامه تصریح کرد: اضافه شدن لفظ الکترونیکی به جهان واقعی زیرپای جهان واقعی را خالی می‌کند و وظایف جهان واقعی را به مجازی منتقل می‌کند؛ به عنوان مثال همه‌کارهایی که در E-Banking انجام می‌شود تمام کارهایی است که به فرد حضوری در بانک انجام می‌دهد و این کارها توسط کامپیوتر انجام می‌شود .
استاد دانشگاه تهران، بستن مراجعات جهان واقعی را عاملی برای تحقق جهان مجازی برشمرد و خاطر نشان کرد: برای تحقق باید مراجعات جهان واقعی را بست؛ به عنوان مثال شهرداری پاسخگوی مراجعان حضوری نباشد و برای گرفتن مجوز ساختمان تمامی ‌مراحل از طریق کامپیوتر انجام شودکه این خود حجم زیادی از مراجعات را کاهش می‌دهد، همچنین با یک معنای استعاره‌ای متافوریک می‌شود گفت، تمامی‌ظرفیت ترافیک یا بخش عمده‌ای از آن به فضای مجازی منتقل می‌شود .
عاملی ،خصیصه‌های زیادی به لحاظ تکنیکی را برای فضای مجازی دانست که قابلیت کارها را بالا می‌برند و اظهار داشت : ورود صنعت در فضای مجازی این امکان را می‌دهد که تمامی‌پروسه‌های داخلی به صورت مجازی انجام می‌شود و فرد هم احساس وارد شدن به فضای دیگر را نکند به گونه‌ای که تعاملات واقعی باشد .
وی با اشاره به ظهور ایده‌نظام فراگیر کامپیوتری در سال 1996 ،گفت : نظام فراگیر کامپیوتری به دنبال این است که همه‌فرآیندها را کامپیوتری کرده و خروج کامپیوتر از مانتیور را به همراه حاشیه نشین کردن آن ایجاد کند؛ به عبارت دیگر در سال 2000 ، 10 درصد فرآیندهای اجتماعی غیرانسانی بوده و به مرحله‌ای برسد که 90درصد فرآیندها توسط ماشین انجام شود.
دکتر عاملی، با اعلام اینکه این فرآیند توسعه یافته ،زیرساخت‌های جدی لازم دارد،خاطر نشان کرد:صنعت مخابرات مهم‌ترین زیرساخت آن است که تبدیل شدن بسیاری از روندها به دیتا و تعریف شدن استانداردهای کار در نظام IT را در کوتاه‌مدت می‌طلبد.
روزنامه آسیا

جای خالی روح سبز درکالبد شهر

یک روز که از خانه بیرون بیایی و به جای رنگ های هر روزه ، همه جا را خاکستری ببینی ، تازه می فهمی که چقدر به سبز عادت کرده ای. تازه می فهمی که اگر این سبز را از زندگی ات بگیرند، دیگر هیچ رنگی برایت طعم سابق را ندارد.
 انسان برای رشد طبیعی روح و جسم خود نیاز به محیطی مناسب دارد؛ محیطی سبز و طبیعی. اما امروزه روح و جسم بشر در محیط ماشینی خود ساخته زندانی شده و بیشتر فشارهای روحی و ناراحتی های روانی را ازهمین محل متحمل می شود.
برای افرادی که امکان دسترسی به تفرجگاه های خارج از شهر را ندارند، فضای سبز شهری نقش ارزنده ای ایفا می کند. همین فضای سبز است که بسیاری از نیازهای روحی انسان را که به واسطه پدیده های شهری محدود شده است، جبران می کند.
فضاهای سبز شهری نوعی از سطوح کاربری زمین شهری با پوششهای گیاهی انسان ساخت است که واجد بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی  می باشند. منظور از بازدهی اکولوژیکی، زیباسازی بخش های شهری، کاهش دمای محیط، تولید اکسیژن، افزایش نفوذپذیری خاک در مقابل انواع بارش است و از دیدگاه حفاظت محیط زیست ، فضاهای سبز شهری، بخش جاندار ساخت کالبدی شهر را تشکیل می دهد. امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن دیگر قابل تصور نیست. شهرها به عنوان کانون های تمرکز، فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضای سبز به عنوان جزء ضروری و لاینفک پیکره شهرها در متابولیسم آنها نقش اساسی دارد که کمبود آن می تواند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد.  ادامه مطلب...

بچه ها برای بازی بی قراری می کنند

اگر در فرصت های گذری به تماشای ساختارهای متضاد ارتفاعی در معماری- شهرسازی بپردازید، متوجه می شوید که در این شیوه ها سهم زیستی انسانی از هوا و محیط جدولبندی شده است و البته در این میان سهم کودکان به لحاظ کمبود فضا و نبود امکانات بازی- به عنوان اساسی ترین خواست و نیاز مقتضی دوره کودکی- اش، بی حوصلگی و در نهایت خودگرایی و انزواطلبی می شود. چیزی شبیه قرنطینگی.
کودکان در بازی های خود زندگی می کنند. اما متأسفانه این حس و نیاز حیاتی شان در محیط آپارتمان مسکونی تامین نمی شود. روی به بیرون از خانه می آورند؛ گاه همراه والدین- بیشتر مادر- و بعضاً با همسن و سال های خود اما آنان باید بگردند تا جایی مناسب و دارای امکانات مورد علاقه در پارک ها، بوستان ها و گاه در کوچه ها بیابند. بیشتر سوی پارک ها روان می شوند که اغلب کوچک اند و بعضاً وسایل بازی ندارند! ناچار در گوشه ای برای خود زمین فوتبال یا والیبال تدارک می بینند. چهار تا تکه سنگ حدود دروازه شان می شود و زیرآفتاب انرژی شان را تخلیه می کنند. خیلی از همین کودکان بازی- نوجوان ها- در نبود و کمبود وسایل بازی و سرگرمی های مفید دیگر، در کوچه و پارک ها پرسه می زنند. دست آخر افسرده و خسته از رفت وآمدها راهی آپارتمان مسکونی شان می شوند... این چرخه و اتفاقات، کلیشه ای شده است. ادامه مطلب...

شهر ایرانی