کمتر از چند ثانیه حتی برای آویزان شدن از میله‌های اتوبوس هم جایی نمی‌ماند. مسافرانی که سوار نشده‌اند با داد و فریاد از بقیه می‌خواهند فشرده‌تر بایستند، بلکه آنها نیز بتوانند خود را به نحوی در اتوبوس جا دهند.
راننده فریاد می‌زند: هل ندهید تا چند دقیقه دیگر اتوبوس می‌آید، اما مسافران که به این وعده‌ها آشنایند، بی‌اعتنا به گفته راننده همچنان در تلاشند حتی به قیمت ماندن بین در و به جان خریدن خطر سقوط از اتوبوس در حال حرکت خود را با وسیله نقلیه عمومی به مقصد برسانند.
دیگر مدت‌هاست برای حرص خوردن و حسرت‌کشیدن شهرنشینان دلایل و سوژه‌های زیادی وجود دارد. از افزایش کرایه تاکسی‌ها، نابسامانی حمل و نقل عمومی، ترافیک و آلودگی هوا گرفته تا مشکلات و معضلات مبتلابه ناوگان حمل و نقل عمومی شامل اتوبوس، تاکسی و مترو که درباره هر کدامشان به اندازه یک کتاب می‌توان نوشت و در این میان مشکلات موجود در خدمات‌رسانی ناوگان اتوبوسرانی به عنوان نخستین و پرمسافرترین ناوگان حمل و نقل عمومی شهرها حکایت دیگری است که قطعا بسیاری از مسافران دائمی این وسیله نقلیه عمومی تاکنون بارها آنها را تجربه کرده‌اند.
با آن که همیشه شهروندان به علت ارزان بودن هزینه سفر با اتوبوس نسبت به دیگر وسایل نقلیه تمایل به استفاده از آن را دارند؛ اما مشکلات و معضلاتی همچون کمبود اتوبوس‌ها، ازدحام بیش از حد جمعیت در آنها، فرسودگی، فقدان سیستم برنامه‌ریزی برای ساعات رسیدن به ایستگاه، سیستم سنتی جمع‌آوری بلیت به صورت دستی از سوی راننده، تامین نشدن حقوق رانندگان موجب شده است که این سیستم حمل و نقلی از کارآمدی لازم برخوردار نباشد.
می تونید متن کامل گزارش رو از جام جم آنلاین بخونید